Powietrze w instalacji c.o.
Jedną z dróg wnikania powietrza do instalacji jest jej napełnianie. W domach jednorodzinnych używa się do tego zazwyczaj wody wodociągowej z sieci lub z własnego ujęcia, która oprócz związków wapnia i magnezu zawiera również rozpuszczone powietrze. Jego ilość jest tym większa, im woda ma niższą temperaturę i wyższe ciśnienie. 1 l wody zawiera mniej więcej 22 ml rozpuszczonych gazów, które podczas podgrzewania wytrącają się w postaci mikropęcherzyków. O dużej zawartości powietrza w wodzie świadczy jej silne zmętnienie oraz mleczna barwa. Pusta instalacja jest naturalnie wypełniona powietrzem. Kiedy wpuszcza się do niej wodę, ta wypiera je z rur, ale sama też zawiera pewną ilość rozpuszczonego powietrza.
Jak uniknąć zapowietrzenia instalacji centralnego ogrzewania?
Aby w instalacji napełnionej wodą ostatecznie było jak najmniej powietrza, napełnianie musi się odbywać bardzo powoli i z jednoczesnym odpowietrzaniem grzejników, rozdzielaczy oraz najwyższych punktów instalacji. Im rozleglejsza i bardziej rozgałęziona jest instalacja, tym wolniej powinno się ją napełniać. W praktyce oznacza to, że napełnianie jednej kondygnacji powinno trwać około godziny, a w niektórych, bardziej rozbudowanych systemach, na przykład łączących w jednej instalacji ogrzewanie podłogowe i grzejniki płytowe – jeszcze dłużej. Zasada ta dotyczy zarówno pierwszego napełniania nowo wybudowanej instalacji, jak i każdego następnego po jej opróżnieniu w razie remontu lub awarii, a także uzupełniania ubytków wody spowodowanych przeciekami w instalacji, odpowietrzaniem grzejników, czyszczeniem filtrów etc.
Przeczytaj cały artykuł na stronie http://muratordom.pl
